Θρόμβωση

Με το όρο φλεβική θρόμβωση εννοούμε την κατάσταση εκείνη κατά την οποία το αίμα έχει πήξει εντός των φλεβών, δημιουργώντας θρόμβο (πήγμα) και οδηγώντας στην απόφραξή τους. Η νόσος μπορεί να οφείλεται σε κληρονομική-γενετική προδιάθεση για ευκολότερη πήξη του αίματος (θρομβοφιλία) ή σε επίδραση εξωτερικών παραγόντων (τραύμα, χειρουργείο, παρατεταμένη ακινησία, αντισυλληπτικά, ορμονοθεραπεία, φλεγμονώδη και αυτοάνοσα νοσήματα, κύηση, κακοήθειες, φλεβικοί κιρσοί, κ.α.).Η φλεβική θρόμβωση θεωρείται κατάσταση επείγουσα και ο ασθενής θα πρέπει να απευθυνθεί το συντομότερο δυνατό στο αγγειοχειρουργό για αντιμετώπιση. Ανάλογα με  την έκταση και τη θέση (επιφανειακή ή εν τω βάθει) της θρόμβωσης ο αγγειοχειρουργός θα επιλέξει το είδος και τη διάρκεια της θεραπείας. Σύμφωνα  με τα πλέον σύγχρονα δεδομένα η φλεβική θρόμβωση μπορεί να αντιμετωπιστεί εκτός νοσοκομείου. Η θεραπεία κατά βάση είναι φαρμακευτική με χορήγηση αντιπηκτικών φαρμάκων (ενέσιμα ή από του στόματος). Σε σπάνιες περιπτώσεις εν τω βάθει θρόμβωσης μπορεί να απαιτηθεί και διάνοιξη της θρομβωμένης φλέβας με stent. Στις περιπτώσης επιφανειακής θρόμβωσης σε κιρσούς, μετά από την αντιπηκτική αγωγή συνήθως επιβάλλεται η επεμβατική αντιμετώπιση τους, διότι η παραμονη τους αυξάνει πολύ τον κίνδυνο επαναθρόμβωσης.

Η πνευμονική εμβολή και το μεταθρομβωτικό σύνδρομο αποτελούν σοβαρές επιπλοκές της φλεβικής θρόμβωσης, για το λόγο αυτό η σωστή και έγκαιρη θεραπεία της θα πρέπει να θεωρείται επιβεβλημένη.